Ekolojik milliyetçilik, milliyetçilik kavramının çevresel ve ekolojik hassasiyetlerle birleştiği bir yaklaşımdır. Bu yaklaşım, bir milletin veya topluluğun çevresel kaynakları, ekosistemleri ve doğal varlıkları koruma ve sürdürülebilirlik ilkelerine dayanan bir millî kimlik ve politika oluşturmasını amaçlar. Ekolojik milliyetçilik, doğal çevrenin ve ekosistemlerin korunması ve gelecek nesillere aktarılması konusunda milliyetçi bir bilinç ve sorumluluk duygusu geliştirir.
Ekolojik milliyetçilik, aşağıdaki temel prensipleri içermektedir:
- Doğal Kaynakların Korunması: Ekolojik milliyetçilik, bir milletin kendi topraklarındaki doğal kaynakları sürdürülebilir bir şekilde yönetmesini ve korumasını teşvik eder. Bu kaynaklar arasında ormanlar, su kaynakları, tarım alanları ve biyolojik çeşitlilik gibi unsurlar yer alabilir.
- Çevresel Sürdürülebilirlik: Ekolojik milliyetçilik, gelecek nesillerin doğal kaynaklardan yararlanma hakkını güvence altına alırken, bugünkü nesillerin de çevreye yönelik sorumluluklarını yerine getirmesini savunur. Sürdürülebilir kalkınma amaçlarına dayanarak çevresel dengeyi sağlamayı hedefler.
- Yerel Ekonomik Bağımsızlık: Ekolojik milliyetçilik, yerel ekonomilerin güçlenmesini ve dışa bağımlılığın azaltılmasını destekler. Bu, yerel üretim, tüketim ve ticareti teşvik ederek çevresel kaynakların yerel ekonomiye katkısını artırmayı amaçlar.
- Kültürel Bağlantı ve Yerellik: Ekolojik milliyetçilik, doğal çevre ve kültürel kimlik arasındaki bağı güçlendirir. Bir topluluğun çevresel değerlere, geleneklere ve yerel bilgi birikimine dayanan kültürel mirasını korurken, doğal çevreye saygı gösterir.
- Küresel İşbirliği ve Sorumluluk: Ekolojik milliyetçilik, çevresel sorunların küresel boyutta ele alınmasını teşvik eder. Uluslararası işbirliği ve çevre politikalarının yanı sıra sürdürülebilir kalkınma hedefleri doğrultusunda diğer ülkelerle işbirliği yapmayı önemser.
Ekolojik milliyetçilik, bir milletin doğal çevre ve ekosistemlerin korunması konusunda duyarlılık geliştirmesini, sürdürülebilirlik ilkelerini benimsemesini ve çevresel değerlerin millî kimliğin bir parçası haline gelmesini hedefler. Bu yaklaşım, milliyetçilik kavramını çevresel sorunlara duyarlı bir şekilde genişletmeyi amaçlar.
***
Çevreci Milliyetçilik Temalı Şiirler
SAKIN KESME
Ey hemşehri! Sakın kesme,
yaş ağaca balta uran el unmaz!
Na, kütükler!.. Nice yıldır,
hiçbirine kervan gelmez, kuş konmaz;
Bunları kes, o baltanla
bu çürümüş ağaçları yere ser!
Bak, sizin köy şu yemyeşil
koruluğun gölgesinde ne güzel!..
Gönülleri açmadadır,
yaprakların arasından esen yel.
Yazık, günah olmaz mı ki,
çıplak kalsın bu zümrüt yurt, şirin yer!
Hem dünyada en birinci borç değil mi her kula,
Bir tohumu fidan yapmak, fidanı da bir orman?..
Eğer böyle olmasaydı, ne kalırdı oğula;
“Mirâsımı artır” diye öğüt veren atadan?..
Sakın kesme,
Her dalından bir güzel kuş ses versin;
Sakın kesme,
Gölgesinde yorgun çiftçi dinlensin;
Sakın kesme,
Şu sevimli köye kanad-kol gersin;
Sakın kesme,
Aziz vatan günden güne şenlensin!…
Mehmet Emin Yurdakul
***
TÜRKİYEM
Baş koymuşum Türkiye’min yoluna
Düzlüğüne, yokuşuna ölürüm,
Asırlardır kır atımı suladım.
Irmağının akışına ölürüm.
Deli sular, salkım-saçak söğütler,
Kışlada kumandan, asker öğütler,
Yaylalarda ata biner yiğitler,
Bozkurt gibi bakışına ölürüm.
Sevdalıyım, yangın yeri bu sinem
Doksan yıldır çile çekmiş hep ninem.
Pınarlardan su doldurur Eminem
Mavi boncuk takışına ölürüm.
Düğünüm, derneğim, halayım, barım,
Toprağım, ekmeğim, namusum, arım,
Kilimlerde çizgi çizgi efkârım,
Heybelerin nakışına ölürüm.
Dilaver Cebeci
